Tja, ik keek eens op het oude Girlzforum en vond de link hiernaartoe, dus zal ik ook maar hier verder gaan met mijn verhaal ;p
Omdat het bericht anders erg lang wordt, zal ik de eerste 3 hoofdstukken laten waar ze zijn. Je kunt ze HIER vinden.
Ik zal wel even de basic informatie, disclaimer en hoofdstuk 4 hier gooien (:
Titel: Behind those hazel eyes
Auteur: Daantje (DSA-x)
Lees-wijzer: Dit is uiteraard niet een compleet horror-verhaal. Er kan grof taalgebruik in voorkomen, en als er echt dingen inzitten die eng/goor kunnen zijn, laat ik het jullie weten (:
Personages: Lilian Wassenaar, Roy Holland, en andere personen zullen hier en daar opduiken.
Schrijver's woorden: Ik heb besloten een verhaaltje te schrijven hier, om te kijken wat jullie er van vinden. Ik weet, de titel lijkt op een liedje van Kelly Clarkson, maar dat is dan ook het enige. Hopelijk vinden jullie het iets, tips en advies zijn altijd welkom. Als je het verhaal niks vind, niet lezen
DISCLAIMER: Het volgende verhaal is puur fictie. Alles wat je tegenkomt en herkend, buiten mijn eigen personages, is niet van mij. Ik zeg niet dat de mensen in real life hebben gereageerd, of zouden reageren zoals in dit verhaal. Dit werk is een en al fictie en is niet gebaseerd op de eventuele echte levens van de personages die hier gebruikt worden. Ik doe dit voor de lol, en niet om ervan te profiteren.
Hoofdstuk 4.
De volgende morgen was ik weer vroeg in de winkel. Het was half negen en mijn dienst begon eigenlijk pas over een uur. Toch had ik besloten vroeg in de winkel te zijn. Het kantoor van de teamleiders was namelijk een grote puinhoop. Niet raar, aangezien alle teamleiders mannen waren, buiten ik en nog een ander meisje, Mandy.
Ik schudde mijn hoofd afkeurend toen ik eens rondkeek. De drie grote bureau’s, die wij met ons zessen moesten delen, waren bezaaid met papieren, pennen, vuile koffiemokken en oude planningen van 5 jaar geleden. De computerschermen zaten ondet het stof en vieze vinger-vlekken en de tafel waar we altijd vergaderingen hielden was nu een opslagplaats voor lege pizza-dozen en bakjes noodles geworden.
Ik haalde de vuilniszak die ik had meegenomen tevoorschrijn en begon met alles erin te gooien. Het viel me ook toen pas op dat er, tegen het computerscherm aanleundend, een doos belgische bonbons stond met een klein briefje eraan. Ik fronste mijn wenkbrauwen en legde de vuilniszak neer op de grond. Ik liep naar de doos toe en keek even om me heen. “Voor wie zouden die zijn?” dacht ik bij mezelf en trok voorzichtig het briefje ervanaf:
Je had gelijk
ik ben een echte klootzak
Sorry Lil.
X Roy
“Vind je het wat?” klonk een stem achter mij. Ik draaide me om en zag Roy bij de deuropening staan. “Ik..ehh...ik...” Wat raar, ik kwam niet uit mijn woorden. Roy liep naar binnen, “Ik wist niet zeker welke ik moest pakken. Dus ik heb wat rondgevraagd, en ze raadden me allemaal aan om belgische chocolade te halen. Zo’n mooie meid als jij houd daar wel van niet?” zei hij en grijnsde. Ik kon niet anders als teruggrijnzen, “Slimme keus van woorden.” mompelde ik. “Maar je bent nog steeds een eikel.” zei ik er snel achteraan, proberend de kleur op mijn wangen weg te praten. Ik bloosde, waarom bloosde ik in godsnaam?
Roy haalde zijn schouders op, “Weet ik. Maar hey, wel een mooie eikel.” Weer die stomme grijns. “Wat jij wil.” was mijn antwoord. Ik legde de doos bonbons in mijn postvakje en ging weer verder met alle rommel in de vuilniszak te gooien. “Hier, ik zal je even helpen.” zei hij en stapelde alle lege kopjes op een dienblad.
“Is het normaal dat dit zo’n rommelige plaat is?” vroeg hij. Ik knikte, “Altijd al zo geweest. Maarja, dat krijg je als je het kantoor met 3 jongens moet delen. Mandy en ik hebben onze handen eraan vol.” Roy lachtte, “Kan ik mij voorstellen. Geen zorgen, jongen nummer 4 is altijd heel netjes.” zei hij en knipoogde. Weer kreeg ik een kleur op mijn wangen, en ik keek snel weg, hopend dat hij het niet zou zien. “Schiet nou maar op, ik heb nog maar een halfuurtje voordat mijn team hier is en ik moet de planning ook nog maken.” zei ik snel. Dat was raar. Ik was er van het begin volledig van overtuigd dat ik een hekel had aan die knul. Maar opeens voelde ik ook iets anders. Ik beet op mijn onderlip en zuchtte. Als ik maar niet verliefd werd.
Index 
Onderwerp: Verhaal: Behind those hazel eyes 
do dec 23, 2010 12:13 pm
